Anna Padoł,  urodzona 23 lipca 1953 r. w Nowym Sączu, zmarła 5 sierpnia 2019 r., przegrywając nierówną walkę z chorobą nowotworową.  Była jedną z najbardziej znanych  twórczyń ludowych na terenie Sądecczyzny. Anna Padoł zamiłowanie do twórczości ludowej odziedziczyła po matce i dziadku, którzy zajmowali się bednarstwem. Sztuki rzeźbiarskiej nauczyła się od Stanisława Poręby – znanego paszyńskiego rzeźbiarza, u którego wychowywała się jako dziecko. Wujek udzielał jej najdrobniejszych wskazówek, jakie wybierać drewno, jak trzymać dłuto i nożyk, jakie stosować farby. Sama też przyglądała się jego rzeźbom oraz pracom wykonywanym dawnej przez mieszkańców wsi. Rzeźbić zaczęła w 1977, zajmowała się również malarstwem na szkle.

Przez lata wypracowała swój własny, niepowtarzalny styl. Jej prace wyróżniają się archaicznością, zwarta bryła, zaokrąglone dłonie postaci  są charakterystyczne dla jej prac rzeźbiarskich Charakterystycznym motywem prac rzeźbiarskich artystki są wielkie, przymrużone oczy z wyraźnym konturem dolnej powieki, spoglądające w dół. Są to najczęściej rzeźby o tematyce sakralnej, m. in.: święci, postacie i sceny biblijne, Jezus Frasobliwy, Piety.   Pomysłów dostarczała  jej własna wyobraźnia.   Anna Padoł rzeźbiła w drewnie lipowym, następnie pokrywała swoje prace akrylem, czasem je lakierowała.  Rzeźby artystki zadziwiają swoją jednolitością i konsekwencją stylistyczną. Kolorystyka tych dzieł   oddaje ich siłę oraz autentyczność prawdziwej radosnej sztuki.

Artystka swoją ponad trzydziestoletnią aktywnością twórczą wniosła bardzo  istotny wkład w rozwój paszyńskiego ośrodka sztuki ludowej, który na przełomie lat 70 i 80 zasłyną w całej Polsce jako wiodący ośrodek rzeźby ludowej.

Była tytanem pracy i skarbnicą wiedzy. Prowadziła niezliczone ilości warsztatów twórczych. Przekazywała nowemu pokoleniu technikę rzeźbiarską. Wychowała nowe pokolenie rzeźbiarzy, które miejmy nadzieję będzie kontynuowało dzieło rzeźby ludowej na Sądecczyźnie.  Ponad czterdziestoletnia działalność artystyczna była dla Anny Padoł sensem życia, w twórczości odnajdowała  ukojenie i spokój. Jej rzeźby emanują radością, bo  taka też była Anna Padoł. Pomimo wielu trosk w życiu osobistym zawsze była radosna i pełna optymizmu.

Anna Padoł należała do  ambasadorów sądeckiej sztuki ludowej w Polsce i Europie. Ze swoimi pracami jeździła po całej Polsce i wielu krajach Europy, promując sztukę ludową. Dzięki niej ta dziedzina artystyczna, jakże charakterystyczna dla Sądecczyzny  jest rozpoznawalna i doceniana przez koneserów na całym świecie.

Bardzo zabiegała o wsparcie dla twórców, organizowała wspólne wyjazdy na wystawy do Muzeum Etnograficznego w Warszawie, na Cepeliadę do Krakowa, Lipnicy Wielkiej, Żywca oraz na wiele jarmarków w Polsce i za granicą. Służyła pomocą innym, organizowała zbiórki dla potrzebujących twórców, którzy upadali na zdrowiu. Utrzymywała kontakty z kolekcjonerami, których oprowadzała po twórcach paszyńskich.

Prace tej paszyńskiej twórczyni znajdują się w wielu muzeach i regionalnych ośrodkach sztuki ludowej w kraju jak i zagranicą.  Są stałym elementem kolekcji w muzeach: w Nowym Sączu, Warszawie, Krakowie, Lublinie, Łodzi, Kielcach, Katowicach, Paszynie a również w wielu kolekcjach prywatnych.  Najwięcej rzeźb Anny Padoł znajduje się w prywatnych kolekcjach Moniki Fikiel- Szkarłat oraz Zygmunta Berdychowskiego.  Poprzez czynny udział w konkursach i wystawach jest zdobywczynią wielu nagród i wyróżnień. Od lat siedemdziesiątych jej prace można podziwiać na rozmaitych kiermaszach, targach, prezentacjach sztuki ludowej, które odbywały się w Nowym Sączu, Krakowie, Warszawie, Kazimierzu nad Wisłą, Lublinie, Łodzi, Katowicach, Kielcach oraz we Wrocławiu.

W 2009 rok  u uzyskała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.  28 maja 2014 roku,  podczas XIV Krajowego Zjazdu Stowarzyszenia Twórców Ludowych, została odznaczona przez Prezydenta Rzeczypospolitej Srebrnym Krzyżem Zasługi.  Otrzymała też niezliczone dyplomy uznania i podziękowania  od organizatorów  upowszechniania kultury ludowej w całej Polsce (m.in. wyróżnienie w Konkursie „Czarna Madonna w Twórczości Ludowej i Amatorskiej”, Rabka 1983; wyróżnienie w Ogólnopolskim  Konkursie Sztuki Ludowej „Ojczyzna”, Lublin  1984; wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie „Diabły w Rzeźbie ludowej”, 1987;  III miejsce w Wojewódzkim Konkursie pt. „Madonna w sztuce ludowej”, Myślenice 2001)

Dzieła  Anny Padoł były prezentowane na wielu wystawach w Polsce i za granicą zarówno indywidualnych, jak i zbiorowych. Najważniejsze z nich to:  „Jesień Tatrzańska” – Zakopane 1980; Galerie fur Polnische Volkskunst – Wittstedt 1981; I Biennale Współczesnej Sztuki Ludowej Województwa Nowosądeckiego – Nowy Sącz 1981; Wystawa na XVII, XIX, XX  Ogólnopolskim Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych – Kazimierz Dolny  1983, 1985, 1986; Cepeliada – Warszawa 1983; Galerie AlteSchule – Niemcy,  Wittstedt 1993; II Biennale Współczesnej Twórczości Ludowej Województwa Nowosądeckiego – Nowy Sącz 1993;  Udział prac w V Aukcji Wielkiego Serca, 1996;  Obornicki Salonik Czech Muz, 2003; Liczne wystawy w Kościele pw. MBNP w Paszynie; Targi Sztuki Ludowej – Żywiec 2005, 2007; Galeria Korozja i kolor – Wołomin 2006; Wystawa „Od św. Mikołaja do Trzech Króli” – Bielsko-Biała 2007;  Targi Sztuki Ludowej – 45 tydzień Kultury Beskidzkiej, Żywiec 2008; Wystawa  Nasz Papież, Wizerunki Jana Pawła II w twórczości ludowej, Muzeum Etnograficzne w Tarnowie, Tarnów 2014 (podczas tej wystawy prezentowane były również prace Mistrza Anny Padoł – Stanisława Poręby); Wystawy Twórców Ludowych podczas Zjazdów Sądeczan, Stary Sącz 2013- 2019;  Wystawa twórców nieprofesjonalnych SKT Sądeczanin,  MCK Sokół Nowy Sącz 2014; Wystawa  Bożonarodzeniowa  SKT Sądeczanin „Hej Kolęda, Kolęda”, Nowy Sącz 2014;  Wystawa „Święci Pańscy w sztuce ludowej” – Folk Art Gallery 2015; Wystawa „Męka Śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa w sztuce ludowej –  Folk Art Gallery 2017.

Anna Padoł była członkiem Stowarzyszenie Twórców Ludowym oraz członkiem Zarządu Społeczno – Kulturalnego Towarzystwa „Sądeczanin”.